Za pluća grada moglo bi se reći da nalikuju onima koje ima prosečni pušač. Nisu sasvim bela i ne mogu se pohvaliti baš dobrim zdravljem, ali uz malo volje još imaju potencijala da se stvari promene.
Najveće aerozagađenje meri se u krugu dvojke, centralnim delovima Vračara i Zemuna, a pluća prestonice čuvaju Ada Ciganlija, Košutnjak i rubna gradska naselja poput Ceraka ili Mirijeva.
Kroz raskrsnice kod „Londona“, oko Nušićeve i Skupštine prođe i do 6.000 automobila za sat, pa su ove zone poznate po izuzetno nezdravim količinima štetnih gasova u vazduhu. Veće zagađenje zbog teškog saobraćaja može se izmeriti i u Cvijićevoj ulici i okolini Železničke stanice.
Ako se u obzir uzmu i loženje čvrstim, fosilnim gorivima, kao i razna industrijska postrojenja, postavlja se pitanje gde u Beogradu može da se udahne zaista svež vazduh.
- Čist vazduh udišu stanovnici naselja izvan kruga dvojke, izvan centra Zemuna, starog Vračara i dela Savskog venca prema Železničkoj stanici. Naselja koja su planski građena, sa daljinskim grejanjem, zelenilom i regulisanim parkiranjem, nemaju problem sa zagađenim vazduhom - kaže za „Blic“ dr Snežana Matić-Besarabić iz Gradskog zavoda za javno zdravlje.
Oglas
Ekološki fond “Ecotopia” pre više od godinu dana pokrenuo je servis “Zeleni raport” i svakodnevno meri kvalitet vazduha u Bulevaru despota Stefana, u Omladinskih brigada na Novom Beogradu, Ulici Jerneja Kopitara u Zemunu i na Slaviji.
- Skoro uvek imamo zadovoljavajuće pokazatelje u Novom Beogradu i Zemunu, a loše na Slaviji i Bulevaru despota Stefana. Beograd ima potencijala da popravi kvalitet vazduha, ali je za to potrebna pre svega volja Beograđana - ističe Suzana Đorđević iz Fonda “Ecotopia”.
|
|
|
napomena - grafika preuzeta sa sajta Blic-a |
Za čist vazduh bez smoga i čađi bilo bi dovoljno da svaki Beograđanin zasadi dva drveta, kaže ona. Pošumljavanje je prvi korak ka čistijim plućima grada. „Ecotopia“ je nedavno pokrenula kampanju „Zelengrad“ u okviru koje će u Beogradu posaditi 5.000 stabala. Ipak, to je samo jedna od mera neophodnih za čistiji vazduh.
- Druga mera bi bila da vozači na svim semaforima gde crveno traje duže od 30 sekundi isključe motor. Problem zagađenog vazduha u centru bi sigurno rešilo njegovo pretvaranje u biciklističku zonu, kao u mnogim evropskim metropolama. Vozači bi dolazili kolima do centra, tu se parkirali, a zatim nastavljali biciklima koji bi se iznajmljivali po pristupačnim cenama - priča Suzana Đorđević.
Sa zagađenim vazduhom u centru ne bore se samo ekolozi već i pejzažne arhitekte. Daliborka Stojaković i Lena Madžarević osmislile su mini-parkove poznate kao “urbani džepovi”, dovoljno male da nađu mesto u centru i pomognu ozelenjavanju.
- U centralnim beogradskim opštinama, gde je ukupna površina zelenila po stanovniku daleko ispod proseka, urbani džepovi dođu kao pravo osveženje, zaštita od buke i zagađenja. Pošto u gradskom jezgru nije moguće oformiti veće parkove, trebalo bi posvetiti pažnju već postojećim, neiskorišćenim površinama koje bi se mogle ozeleneti - ističe Madžarevićeva.
Grad nastavlja realizaciju projekta “Urbani džepovi Beograda” i plan je da ove parkove dobiju sve beogradske opštine.
