Poslednjih godina arhitekte počinju da shvataju važnost novih tehnologija kada je upotreba drveta u pitanju, pa ga shodno tome sve više koriste za izgradnju koja je efikasnija, održivija i ekonomičnija. Na nedavno održanom međunarodnom konkursu za projekat proširenja “Meistersingerhalle” u Ninbergu u Nemačkoj, izabrano je 20 finalista među kojima su se našle arhitekte Gilles Retsin i Stephan Markus Albrecht. Oni su u saradnji sa inženjerima iz firme Bollinger-Grohmann, Transsolar i specijalistima za akustiku iz Theatre Projects-a, projektovali prvu zgradu koncertne dvorane na svetu od lepljenog lameliranog drveta - LLD (cross laminated timber - CLT).
Meistersingerhalle (foto: Filippo Bolognese)
Koncertna dvorana nalazi se u Bavarskoj, koja je poznata po šumskom području. Shodno samoj lokaciji, bilo je i logačno da se materijal za realizaciju projekta pribavi iz neposredne blizine. Drvena građa će se proizvoditi u okviru fabrike i transportovati na gradilište u zavisnosti od faze gradnje. Montažni LLD moduli za izgradnju biće proizvedeni uz pomoć CNC mašina i industrijskih robota unutar fabrike.
Oglas
Meistersingerhalle (foto: FGilles Retsin Architecture i Studio Stephan Markus Albrecht)
Zgrada će se sastojati iz gornjeg dela od LLD modula, i donjeg suterena i jezgra od betona. Iako bi se drvena konstrukcija mogla iskoristiti i za jezgra, još uvek postoje kontroverze vezane za drvenu građu i požar, pa su shodno tome jezga od betona.
Projekat pomera granice za LLD konstrukcije. Inženjeri iz Bollinger Grohmanna uspeli su da postignu visinu od 9 metara za konzole u glavnom predvorju, koja se obično postiže samo upotrebom čelika i armiranog betona. Da bi postigli ovaj rezultat, inženjeri su koristili inovativne spojnice na staklenoj fasadi koje se kroz određeno vreme stapaju, savijaju i pokreću sa drvenom konstrukcijom.
Meistersingerhalle (foto: FGilles Retsin Architecture i Studio Stephan Markus Albrecht)
Orijentacija je na centralnoj koncertnoj dvorani i sve je osmišljeno da proizilazi iz unutrašnjeg dela ka spoljašnjem. Koncertna dvorana je reper za celokupan projekat i konstrukciju jer sve ide u odnosu na nju, počevši od velikih drvenih okvira koji se orijentišu ka spolja uokvirujući potporne prostore i predvorja. Arhitektonski ishod se može shvatiti kao konstruisan drveni monolit, gde zidovi, tavanice i stubovi slede istu organizacionu logiku u celoj zgradi. Koncertna dvorana je “zatvorena” staklenom fasadom, što omogućava da se zgrada poveže sa okolinom sa svih strana, izlažući svoje unutrašnje elemente javnosti.
Meistersingerhalle (foto: Filippo Bolognese)
Kada je u pitanju zvučna izolacija, obično se koncertne dvorane projektuju po sistemu "kutija u kutiji" (“box-in-box“). Ova metoda gradnje obično se odnosi na glavnu građevinsku konstrukciju koja postaje nezavisna od sekundarne konstrukcije koja je zvučno izolovana u područjima koja su izložena buci.
Za ovaj projekat razvijen je alternativni pristup u kojem je stvoren kompozitni zid od dva sloja ploča od 150mm LLD sa izolacijom od kamene vune uvučenom između. To omogućava drvetu da pruži isti zvučni kvalitet i apsorpciju vibracija kao i beton.
