Korišćenje otpadne vode za čišćenje otpadne vode je premisa nove australijske tehnologije koja se oslanja na formiranje jedinjenja koja se nazivaju hidrotalcidi i koja rezultira sa manje mulja od tradicionalnog čišćenja vode sa krečom. U jednom testu, ekvivalent od 20 olimpijskih bazena otpadnih voda je tretirano, sa konačnim smanjenjem mulja do 90 odsto.
Hidrotalcidi su slojevite kristalne strukture karbonata, magnezijuma i aluminijuma, a ono što je najvažnije, oni mogu da apsorbuju nečistoće unutar sebe. Hemijskom manipulacijom ovih elemenata koji su „prirodno“ prisutni u otpadnim vodama u visokim koncentracijama, istraživači sa CSIRO-a (naučna agencija Australije) su izazvali formiranje ovih hidrotalcida.
Ovaj proces se javlja kako se koncentracija magnezijuma i aluminijuma menja i pH vode raste. Kako se kristali formiraju, unutar njih ostaju zarobljene i brojne druge otpadne materije - u testiranjima su one uključivale radijum, retke zemne elemente, anjone i prelazne metale.
Oglas
Dobijena smeša može biti lako centrifugirana kako bi se razdvojio mulj, koga postoji manje zbog veće koncetracije i manje zapremine pomešane vode. Koncentrisani mulj može biti teoretski obrađen kako bi se povratili neki od metala i minerala iz smeše. Voda može biti efikasnije prečišćena posle, ukoliko je potrebno.
Sa smanjenjem obima mulja dolaze i prednosti u lakoći rukovanja i nižim troškovima transporta i odlaganja. Tehnološki proces se razvija za licenciranje od strane kompanije Virtual Curtain Limited. U video snimku ispod na engleskom jeziku, doktor Grant Daglas, viši istraživač u CSIRO-u, predstavlja proces i prednosti korišćenja otpadnih voda za samočišćenje.
