Kada je Bauhaus 1924. godine bio prisiljen otići iz Veimara, Desau je, osim povoljne političke klime, kao grad ponudio i finansiranje izgradnje nove školske zgrade sa radionicama i spavaonicama za studente, kao i kuću za profesore po dizajnu Gropiusa i saradnika. Tako je grad i danas vlasnik arhitektonskog zdanja koje je zbog svog uticaja na modernu arhitekturu od 1996. godine na UNESCO-vom Popisu svetske kulturne i prirodne baštine.
Školom koja je nekad privlačila vodeće profesore iz područja dizajna i umetnosti danas upravlja Bauhaus Dessau Foundation, a spavaonice i kantina, obnovljeni poštujući sve osobenosti izvornog dizajna, danas privlače turiste koji žele osetiti deo atmosfere škole koja je obeležila arhitekturu dvadesetog veka.
Stambena zgrada u sklopu kompleksa koja je završena 1926. godine je od oktobra ove godine otvorena za posetioce. Autentično iskustvo života u Bauhausu sada je dostupno svima za od 35€ po noćenju, a uključuje originalne predmete i nameštaj nekadašnjih slavnih korisnika soba kao što su bili Josef Albers, Marsel Breuer, Alfred Arndt i drugi.
Oglas
|
|
|
Autentično iskustvo u paketu donosi i nešto manje komfora od standardnog hotelskog smeštaja, prvenstveno u obliku zajedničkih tuševa, kao i loše zvučne izolacije koja je rezultat poštovanja originalnog dizajna i građevinskih tehnika iz vremena kada je škola građena. Ekscentričan život koji su studenti i profesori provodili u radionicama i okolini škole ipak nije deo nove hotelske ponude Fondacije Bauhaus Dessau.
Kao što nije ni atmosfera prvobitnog industrijskog grada koji je između dva svetska rata privukao Bauhaus u Desau. Grad je bio dom velikoj hemijskoj i avio industriji koja je podupirala inovativni dizajn i imao je jak radnički pokret. Danas atmosferu grada određuju deindustrijalizacija, visoka nezaposlenost i odliv stanovništva. U toj atmosferi Bauhaus je izgubio svoju aktivnu ulogu u stvaranju novog društva i opstao kao turistička atrakcija.
