Peleas de Abaho (Peleas de Abajo), naselje u španskoj pokrajini Kastilja i Leon, žrtva je pustošenja krize na tržištu nekretnina i neodgovornosti koja je vladala za vreme njegovog prosperiteta.
Paleas de Abajo
Španske opštine su ugušene, na ivici propasti. Prema navodima španskog saveza koji ih okuplja FEMP - Federacion Española de Municipios y Provincias, trećina od 8.114 consistorios (opština) moraće da otpusti deo svojih zaposlenih, da poveća lokalne poreze i da smanji opštinske usluge. Gradovi i naselja, suočeni sa dugovima koje nisu u mogućnosti da izmire, moraće da isključe javno osvetljenje, kontejneri sa đubretom neće se prazniti. U mnogim slučajevima, obdaništa i socijalne službe na koje se troši četvrtina budžeta, ukinuti su. U drugim opštinama usluge vodovoda, čak, biće privatizovane ili ukinute.
Opštine su žrtve svog inferiornog ranga: centralna vlast steže budžetski kaiš. Sedamnaest regiona, koji od nje zavise, moraju da prihvate energične mere. Na dnu lestvice, opštine, od kojih mnoge imaju prazne kase i grcaju pod rekordnim dugovima, plaćaju najvišu cenu. Zbog neisplaćivanja plata, veliki broj zaposlenih u ratu je sa svojim poslodavcima, od Barbata (u Kadisu) do Moanje (u Galiciji). Radi se u osnovi o malim varošima koji su finansijski slabi, u poređenju sa velikim gradovima koji, uprkos velikim dugovima (Madrid duguje 6,8 milijardi evra!), mogu da izdrže šok. U takvim naseljima, najčešće je između 10 i 20% zaposlenih dobilo otkaze.
18.400 evra duga po glavi stanovnika
|
|
Neverovatan slučaj koji puni novinske stupce, postao je svojevrsni žalosni simbol propasti sela: Peleas de Abaho u španskoj provinciji Kastilja i Leon, broji 250 stanovnika koji su više nego besni. Naime, u ovom kutku ruralne Španije, opštinski dug dostigao je 4,6 miliona evra. Novoizabrana vlada je izračunala: to iznosi 18.400 evra po glavi stanovnika. Bilo bi potrebno pet vekova da se izmiri taj dug.
Peleas de Arbaho najbolje ilustruje pustošenja krize na tržištu nekretnina, kao i neodgovornost koja je vladala dok je ovo tržište cvetalo. Taj prosperitet naglo je prekinut 2008. godine.
|
|
Od smrti diktatora Franka, sve dod dolaska nove vlasti, zajednica je imala samo dva predsednika opštine: Hosefu Rodriges (Josefa Rodriguez) i njenog sina Marsela Rodrigesa (Marcelo Rodriguez). Zbog kreditne krize i nepotizma, naselje duguje 2,7 miliona evra bankama, a ostatak državi za porez, dobavljačima i socijalnom osiguranju. Na ivici bankrota, selo je moralo da prepusti bankama svu svoju imovinu, zajedničko zemljište i šume. Jedino što im je ostalo jeste zgrada opštine gde je zaposlena jedna osoba.
Feliks Ronsero (Félix Roncero), novi predsednik, upozorio je dobavljače da će biti isplaćeni samo do visine od 25% svojih potraživanja i to u roku od 25 godina! On, kao i većina stanovnika, zahteva da vidi svog prethodnika iza rešetaka.
Mnogi su, međutim, utonuli u beznađe: "Šta će to promeniti?", vajka se jedan meštanin, "Ionako smo uništeni za generacije i generacije unapred!"
Link:
