Alternativno grejanje može uključivati više od postavke zidanih peći ili kamina u vaš dom. Radijantno (zračeće) podno grejanje je inovativna metoda grejanja, doduše poznata iz antičkog doba, koja je pomalo neobična ali vrlo efikasna.
Ovaj metod grejanja je prvobitno korišćen od strane drevnih Rimljana koji su terali zagrejan vazduh kroz cevi koje su se protezale ispod podova njihovih vila i javnih kupatila. Rimljani su znali ono što danas otkrivamo i mi: podno grejanje nudi luksuzni osećaj toplote u celom prostoru na energetski efikasan način.
Podno grejenje je čudesno efikasan toplotno-distributivni sistem koji koristi prednosti čitave podne površine za zagrevanje doma, za razliku od mehanički zagrejanog vazduha koji izlazi iz jednog malog otvora i pokušava da zagreje ceo prostor, ili zračećeg grejanja iz grejnog tela (radijator, peć, grejalica).
Kako podno grejanje funkcioniše?
Podno grejanje pruža toplinu za ceo prostor iz, kako mu i samo ime kaže, podova. To je efikasan sistem grejanja koji radi na neobičan način - hidronika ili voda prolazi kroz cevi položene u podu. Tečnost u cevima zrači toplotu u pod, koji potom prenosi toplotu u prostor. Podno grejanje je efikasan i ekonomičan način zagrevanja prostora. Podno grejanje spada u grupu niskotemperaturnih grejanja, a temperature poda zavise od namene prostorije i one se kreću između 21 i 28 stepeni Celzijusa.
Podno grejanje se oslanja na principe infracrvenog zračenja i konvekcije. Velika termalna masa, kao što je betonska ploča, se zagreva i onda zrači svoju toplinu obližnjim ljudima i objektima - oblasti najbliže podu najviše osećaju efekte zagrevanja. Ventilacija, koja je neophodna za snabdevanje svežeg vazduha za stanare i za smanjenje vlažnosti vazduha u slučaju radijalnog hlađenja, pomaže u distribuciji toplote.
Udobna štednja
Podno grejanje je idealno za upotrebu kod tvrdih podnih površina, kao što su betonska ploča, industrijski podovi, keramičke pločice ili kamen, koji često ostaju hladni u sobama koje se greju sa konvencijalnim tipovima grejanja koji su zastupljeni u većini današnjih objekata.
Sa sistemom podnog grejanja, cela podna površina prostorije se nežno i ravnomerno zagreva odozdo, bez hladnih mesta. Zračeća toplota greje celo telo kroz stopala, kao i druge objekte u sobi, a ne samo vazduh što je slučaj kod tipičnih sistema grejanja.
Ljudi koji pate od alergija vole podno grejanje jer ono ne podiže prašinu, buđ i druge alergene u vazduh kao drugi sistemi grejanja. Udobnost nije jedini plus za podno grejanje - oni takođe nude značajne uštede za grejanje. Pošto podno grejanje greje ljude, umesto vazduh oko njih, korisnici tako grejanih prostora generalno smatraju da je dovoljno držati termostate par stepeni ispod u odnosu na druge vidove grejanja.
Pored toga, zagrejani vazduh sa konvencijalnim sistemima grejanja se podiže na viši nivo prostorija, dok toplotno zračenje ostaje u nižim nivoima soba, čineći ih udobnijim. I za razliku od toplog vazduha, zračeća toplota ne pokušava da pobegne kroz prozore koji slabo dihtuju i otvorena vrata. Ovi faktori znače da sistemi podnog grejanja mogu da uštede vlasnicima između 10 i 30 odsto cene grejanja na mesečnim računima u odnosu na konvencijalne sisteme grejanja.
Hidraulični i električni sistemi podnog grejanja
Postoje dva osnovna tipa podnog grejanja koji se danas koriste u objektima: hidraulični i električni. Hidraulični sistemi su moderna verzija drevnih rimskih sistema, i najpopularniji izbor za vlasnike kuća koji postavljaju sistem podnog grejanja u celom objektu.
Sve do nedavno su hidraulični sistemi koristili bakarne cevi, ali savremeni sistemi koriste fleksibilne cevi nalik gumi postavljene ispod poda. Kotao (ili u nekim veoma malim prostorijama, bojler) se koristi za zagrevanje vode, koja potom cirkuliše kroz cevi i koja zrači energiju i toplotu kroz pod.
Hidraulični sistem je najčešći i najisplativiji vid podnog sistema grejanja u klimama koje imaju duge grejne sezone. Voda, sredstvo za termički prenos, cirkuliše kroz plastične cevi - obično umreženi polietilen (PEX) - koje su pričvršćene na zavarenu žičanu mrežu ili tvrdu izolaciju iznad konstruktivne ploče i ugrađene u betonsku ploču visoke gustine.
Električno podno grejanje je daleko jeftinije od hidrauličnog i ono ubrzano postaje popularno kako se ta tehnologija poboljšava i ljudi postaju svesniji ovog sistema podnog grejanja. Ono je takođe mnogo jednostavnije za postavku za vlasnike koji žele da greju samo jednu ili dve prostorije, kao što su spavaće sobe i kupatilo, na primer.
Sa sistemom električnog podnog grejanja, ispod poda se postavlja veoma tanki električni panel, sličan električnom ćebetu. Ovi paneli sadrže žice otporne na toplotu umotane unutar propratnog materijala i kontrolisane sa termostatom i tajmerom. Ovaj tip podnog grejanja je veoma ekonomičan za postavku i upotrebu.
Mana podnog grejanja
Jedina mana ovog sistema grejanje jeste njegova inertnost, to jest veoma sporo postizanje zadatih temperatura u prostoriji. Kod nekih slučajeva ovo ne možemo posmatrati kao manu, već prdnost, a u zavisnosti od namene same prostorije. Kod stalno naseljenih objekata, inertenost je svakako prednost jer dolazi do izjednečavanja temperaturnih promena u prostorijama. Inertnost sistema podnog grejanja je svakako mana kod prostora koji se povremeno greju.
Postavljanje podnog grejanja
Postavka sistema podnog grejanja je moguća u skoro svim objektima. Pored postavljanja u unutrašnjosti, takođe je moguća i spoljašnja postavka podnog grejanja. Vrlo je bitno predvideti postavku podnog grejanja u fazama projektovanja, a prilikom izgradnje objekata voditi računa o postavci termoizolacije i visine tavanice. Podno grejanje podiže visinu poda za određenu dimenziju, a u zavisnosti od sistema, i smanjuje visinu plafona, te je zarad toga bitno planiranje na vreme.
Zaključak
Podno grejanje nije nova metoda grejanja i ono postoji već hiljadama godina. Savremena tehnologija i potrebe za očuvanjem životne sredine i uštede novca su dovele do razvitka modernih sistema podnog grejanja koje nam može obezbediti udoban, energetski efikasan i štedljivi prostor.
