Selo Linešio se nalazi u usamljenoj dolini Rovana u Ticinou, okruena šumarcima kestena i terasastim poljima. Ovde, na samo 30 kilometara od Lokarnoa, čovek se oseća kao da je u drugačijem svetu. Neke od postojećih kamenih kuća stoje prazne, ali je jezgro sela još uvek netaknuto, sa zgradama koje odlikuju granitni zidovi i crepovi.
Mir i originalni karakter ove lokacije je podstakao arhitekte da koriste postojeći kamenu kuću staru 200 godina kao letnjikovac i da sačuvaju što je više moguće postojeće stanje objekta, koji se dopunjuje sa neobičnom novom strukturom.
Spolja gledano, jedine vidljive promene su staklena vrata ka bašti i novi betonski dimnjak. Unutra je, međutim, izgrađena kuća u okviru kuće sa homogenim, betonskim volumenom umetnutim unutar postojećih zidova - struktura koja se otvara ka jugu i zapadu preko visokih, sklapajućih drvenih roletni.
Oglas
Objeka je zamišljen kao letnja rezidencija, pa je u skladu sa time urađen bez grejanja, novih prozora i izolacije, sa fasadom ostavljenom u svom postojećem stanju.
Beton je izlivan u slojevima preko otvorenog krova, sa postojećim zidovima koji su delovali kao stalna oplata. S druge strane, netretirane izložene betonske površine nose grubu teksturu oplate.
U produženom delu objekta (stara drvenom protkana struktura koja se koristila za sušenje kestenja) su takođe svi elementi napravljeni od betona: kada kao udubljenje u podu, i kuhinjski radni elementi sa sudoperom integrisanom u jedinstveni betonski odlivak. Plastični, evokativni kvaliteti izloženog betona intenziviraju arhaični karakter i mirnu atmosferu ove kamene kuće.
